Beğeninin yozlaşması

Bu ne kültürdür?
Ne ucuz beğenidir?
Reklama gel;
Türk parasını ekmek kızartma makinesinde, tavada kızartıyorlar.
Şimdi benim yazdığım da reklam oluyor ve reklamın kötüsü olmaz,
diyorlardır
ya;
beğenideki yozlaşmayı kabulleneceğiz mi?
Saymakla bitmez:
Bir ara TRT 2’nin “Okudukça” programında kitapları iç donu gibi
çamaşır ipine mandallamışlardı. (Akıl almaz bir tasarım)
Yine o programın bir resim sergisi tanıtımında (adını vermeyeyim) adam resmin karşısında, -resmi, ressamı bir yana bırakmış- bize resimdeki caminin ne camii olduğunu anlatıyordu.
Daha sonra izlemez olmuştum “Okudukça”yı.
Bir başkası;
Akbil kartlarındaki bir tümce:
“Biz insan taşıyoruz”
Breh breh breh!
Şu buluşa bak.
Ne yaratıcılık…
“Biz insan taşıyoruz”
Ne demek bu şimdi?
İDO, otobüs, tramvay, her neyse ne taşıyacaktınız?
Mahmutpaşa’nın çığırtkanları bile,
“Allı olmazsa sarılı verelim!”
gibisinden daha incelikli buluşlarla
bağırırlardı.
Dedik ya: saymakla bitmez…