Elias Canetti’nin “Soylu Sınıfın Sonbaharı”ndan birkaç alıntı…

2. Büyük Savaş günlerinde ve sonraları İngiliz soylu sınıfının ve entelektüellerinin
Canetti'nin kaleminden iredelenmesi.

“Hoşgörü İngiliz Entelektüellerinin bir erdemiydi, bunu anlatmak için gerçekten de sadece ‘erdem’ sözcüğü kullanılabilir; bilinçli öğretilen, yerleştirilen bir şeydi hoşgörü; Antik Yunan, Roma filozoflarında olduğu gibi, kesin, anlaşılır, açık seçik ifade edilmeliydi hoşgörü isteyen şeyler. “ s. 149

”… daha şöyle bir yarım saat konuşmamıştık ki (ona göre) korkunç bir suçunu itiraf etti. Savaşın çıkmasından bizzat o sorumluydu; aslında ressam olmak isteyen Hitler’in politikacı olmasından. Her ikisi de, Oskar Kokoschka ve Hitler, Viyana Akademisi’nde aynı bursa başvurmuşlar Kokoschka kabul edilmiş, Hitler geri çevrilmişti. Kokoschka’nın yerine Hitler kabul edilmiş olsaydı, adam hiçbir zaman politikaya girmeyecek, Nasyonal Parti diye bir şey olmayacak, savaş da çıkmayacaktı ona kalsa. Kısacası savaşın suçu Kokoschka’nın omuzlarındaydı.” 174

Iris Murdoch için,
“Söylenen her şeyi dinler; ta ki berikiler sonunda anlatmaktan usanıp ‘tamam, hepsi bu’ diyene kadar; can kulağıyla dinleme hazırdır hep, öyküleri, itirafları, ani fikirleri, çaresizlikleri, umutsuzlukları kuzu gibi dinler. Alışverişe çıkmış bir ev kadını gibi gelir bana bu hali.” (…) “Iris Murdoch’u Oxford’un sebzeli yahnisi diye tanımlayabilirsiniz.” 181

“İngilizlerle ilgili şeyleri yazmayı sürdürmek pek kolay değil benim için. Düşündükçe sıkça öfkeye kapılıyorum.” 194

SOYLU SINIFIN SONBAHARI
Elias Canetti
Çeviren: Veysel Atayman
Sel Yayıncılık, Ocak 2011, 237 S.