"Neşideler Neşidesi"'nin sözlüğü

İlginenler için,
Ezgiler Ezgisi’nde geçen yeni öz Türkçe sözcükler:


Alp: Kahraman Arman: Şiddetli Arzu Aybar: Heybet
Ayırt: Fark Alpan: Padişah, sultan Avdan: Pazar, çarşı ?
Aray: sel
Bediz: Bedia Buğmuk: Gerdanlık Beyer: Şehzade, prens
Burcu: Güzel koku Bayramak: Tesit etmek Bayrı. Sadık
Biyim: Prenses Biymek: Dans etmek Bülke: Havuz
Berk: Metin, kavi, Biröz: Ama, fakat
Cevşen: Zırh Ceren: Ceylan Çıtma. Kafes
Çiteme: Bütün göğsü örten altın gerdanlık
Duraç: Kaide
Edik: Pabuç Esrimek: Mest olmak Ezgi: Nağme, lahm, zemzeme
Estet: Elbise Efilti: Heyecan Efir: Nefes
Erze: Kader Eynik: Kuru
Göçerge: Tahtırevan Güzü: Kuzey Günü. Güney
Göretmek: Ziyaret etmek Gönek: Muhafaza Gönk: Ahenk
Göremlemek: Seyretmek Heyir (enir): İncirin düşen hamlarına Gebik denir
İmre, Emre: Aşık İrşi. Peri Kösenç: Arzu, şehvet
Kerman: ale Mez: Zevk Mörlü: Muzafer
Mör: Zafer Mengi: Ebedi Nas: İffet, naslı;İffetli
Oflaz: Ala, nefis Öktemli: Mağrur Ökmen: Hakim (sage)
Pur: Tüveyç. Puramek; güzel koku neşretmek Sayrı: Hasta
Sayra: Terennüm, teganni Sevit: Zühre Sırlan: Altın ile işlenmiş diba
Sırça: Mine Söyük:Ev, oda duvarı Çavut: Bahçe duvarı
Şara: Ufuk Şıvga: Fidan, fidan boylu Şilil: Meyve fidanı
Telim: Ganimet Törün: Kibar, asil Uçmak: Cennet
Yetiğine varmak: Farkına varmak Yamçı: Hükümdar pelerini, Manto
Yanrı. Aks, refleks Yelen: İhtiras, fırtına Yeksemek: Buluğa ermek
Yalvı: Sihir, Füsun
Yalvılanma: Kendi kendini teshir etmek Yaman: Amansız
Zeren: Zeki


Haz. Süleyman
Ezgiler Ezgisi (Agniye-tül-agani)
(Le Cantique des Cantques)
Çeviren: Mehmet Şükrü Eren
İstanbul, Ülkü Basımevi, 1937, 34 s.